Czym jest poświadczenie dziedziczenia?

Zgodnie z Ustawą z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie, a dokładnie art. 95a. wskazanego dokumentu notariusz sporządza akt poświadczenia dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, z wyłączeniem dziedziczenia na podstawie testamentów szczególnych. Do osób zainteresowanych sporządzeniem aktu poświadczenia dziedziczenia zalicza się możliwych spadkobierców oraz osoby, na rzecz których testator uczynił zapisy windykacyjne.

Akt poświadczenia dziedziczenia jest dokumentem potwierdzającym dziedziczenie masy spadkowej pozostawionej po zmarłym przez daną osobę. Posiadając go, spadkobierca może udowodnić, że został uprawiony do przyjęcia spadku, czyli to właśnie on powinien odziedziczyć majątek. Warto przy tym podkreślić jedną, bardzo ważną kwestię: przeciwko domniemaniu wynikającemu ze stwierdzenia nabycia spadku nie można powoływać się na domniemanie wynikające z zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia (art. 1025. Kodeksu cywilnego).

Jaka jest wymagana treść aktu poświadczenia dziedziczenia?

W każdym akcie poświadczenia dziedziczenia przygotowywanym przez przedstawiciela kancelarii notarialnej powinny znaleźć się między innymi informacje na temat okoliczności jego sporządzenia (dzień, miesiąc, rok i miejsce przygotowania dokumentu). Należy zawrzeć w nim również dane notariusza, spadkodawcy i spadkobierców (wraz z tytułami powołania do spadku i wysokością udziałów w spadku bądź z określeniem formy testamentu). Niezbędne jest także uwzględnienie w nim daty i miejsca zgonu albo znalezienia zwłok spadkodawcy oraz jego miejsca zwykłego pobytu w chwili śmierci. W aktach poświadczenia dziedziczenia dokonywane są też zapisy informujące o osobach, na rzecz których spadkobierca uczynił zapisy windykacyjne, z jednoczesnym wskazaniem przedmiotów tych zapisów.