Kiedy notariusz może pobrać odcisk palca?

Jak wszyscy wiemy, czynności notarialne muszą zachować formę pisemną. Czasami jednak okazuje się, że klient kancelarii nie potrafi, lub nie może pisać. Przykładem mogą być osoby starsze, sparaliżowane, kontuzjowane, lub chore. Czy ich stan wyklucza możliwość dokonania czynności notarialnej? Zdecydowanie nie. Ustawodawca przewidział taką sytuację i opisał ją w przepisach ustawy Prawo o notariacie z dnia 14 lutego 1991. To, jak wygląda dokonywanie czynności notarialnych przez osoby niepiśmienne, wyjaśnimy w dzisiejszym wpisie. Zachęcamy do lektury!

Odcisk palca a prawo

Artykuł 87. wspomnianej ustawy, mówiący o dokonywaniu czynności notarialnych przez osoby niepełnosprawne, stwierdza:

„Jeżeli osoba biorąca udział w czynnościach: […] nie umie lub nie może pisać, powinna na dokumencie złożyć tuszowy odcisk palca; obok tego odcisku zaś inna osoba wpisze imię i nazwisko osoby nieumiejącej lub niemogącej pisać, umieszczając swój podpis”.

Jak to wygląda w praktyce? Najczęściej po złożeniu odcisku palca przez osobę niepełnosprawną, jej imię i nazwisko wpisuje pracownik kancelarii notarialnej, składając również swój podpis. Co ważne, notariusz zobowiązany jest do umieszczenia wzmianki w sporządzonym dokumencie o wyborze tej formy podpisu przez osobę niepełnosprawną. We wzmiance powinny znaleźć się też dane osoby, która umieściła dane klienta i swój podpis obok jego odcisku palca.

Warunki złożenia podpisu

Ustawodawca nie przewidziała szczególnych warunków dla złożenia podpisu w postaci odcisku palca. Nie jest istotne, który palce zdecyduje się odcisnąć osoba niepełnosprawna. Wynika to z faktu, że każda osoba ma swój indywidualny zestaw linii papilarnych, a autentyczność podpisu stosunkowo łatwo jest potwierdzić. Przepisy prawa nie określają również, jaki rodzaj tuszu, bądź jego kolor powinien zostać użyty. Kluczowe jest to, by był on trwały. Do złożenia odcisku palca sprawdzi się więc zarówno tusz z pieczątki, jak i zwykły atrament.

Inne formy podpisu

Osoby niepełnosprawne, które nauczyły się pisać i podpisywać, używając ust lub stopy, nie są uznawane za „niepotrafiące pisać”. W ich przypadku złożenie podpisu powinno odbyć się w taki sposób, jak zwykły to robić. Nie korzysta się wtedy z możliwości odciśnięcia palca.